Movimento aparente

Xosé Luís Barreiro Rivas escribe hoxe na Voz sobre a introduczón do termo "nazón" na proposta de reforma do Estatut d'autonomia de Catalunya e o seu subseguinte reflexo noutros procesos de reforma estatutária; nomeadamente, no galego.
Podendo concordar, nos aspectos mais formais, con parte dos razoamentos expostos no devandito artigo, penso que o ex-vicepresidente da Xunta erra na súa considerazón do fondo argumental do asunto.
A cuestión real a se debater é que, tanto políticos como opinadores profesionais e cidadáns de a pé, pretenden impedir ás nazóns sen estado o exercício do seu lexítimo dereito á autodeterminazón.
Sen procurar reduczóns ao absurdo nen paralelismos demagóxicos, xulgue o senhor Barreiro se existe algo mais que diferenzas de matiz semántico entre: persoa, cidadán e indivíduo -sexan considerados como termos non marcados, en sentido amplo, ou coas connotazóns sociais, filosóficas, políticas e xurídicas ás que se queran vencelhar-. E deduza as consecuéncias que desas implicazóns se poden derivar.